نگاهی تازه

نگاهی تازه و متفاوت به دنیـا

نگاهی تازه

نگاهی تازه و متفاوت به دنیـا

نگاهی تازه

چشم انداز وبگاه : نگاهی تازه و متفاوت به دنیـا برای آگاهی بیشتر انسان
ماموریت : نگارش و تولید محتوای مفید در همان راستا
موضوعات تحریریه : اجتماعی - فرهنگی - اقتصادی ( با نگاهی علمی )
نویسنده : زهره دارابیان

"چشم ها را باید شُست" ؛
این شستشو آب نیاز دارد ؛
آب روشنایی است ؛
آب آگاهی است ؛
و در این بی آبی چشمه های خشک و جهالت را چه کنیم ؟
"جور دیگر باید دید" !
آب بها باید داد ،
از برای این آگاهی .

آخرین نظرات

تولد مرگعطر گل ، زمزمه نواهای دل انگیز و خوب ، لباس های آراسته و مرتب ، استحمام و طراوت ، جمع شدن و دیدار یکدیگر و دیگر هیچ ...

این ها همه ما را یاد لحظاتی ناب می اندازد ، لحظاتی که شاید سال ها در انتظار و آرزویش صبوری ها کنیم . ثانیه هایی عاشقانه ، هیجانات و احساساتی خالص که کمتر می شود آن ها را یافت . دقایقی که ترجیح مان این است که در کنار همدیگر سپری کنیم تا همه حس های خوبمان را با هم شریک شویم .

شراکت در احساسات همدیگر و دیگر هیچ ...

گویی این لحظات انسان به انسانیت نزدیک تر می گردد . چه منتظر دیده گشودن نوزاد تازه از ره رسیده ای باشی ، چه در لحظه ناب وصلت دو یار عاشق همراهیشان کنی ، چه آن هنگام که به دیدار بیماری می روی و چه آن وقت که عیدی در پیش است و لحظاتی در دگرگونی زمین و زمان تو را آنگونه به وجد می آورد که هیچ ثانیه ای با آن قابل تعویض نیست .

 

اما زمان هایی هم هست ، زمان هایی پر از عطر و روی گل ، نواهای دل انگیز و خوب ، لباس های آراسته و مرتب ، استحمام و طراوت ، جمع شدن و دیدار یکدیگر و دیگر هیچ به جز شراکت در احساسات همدیگر

 

زمان هایی که همه با هم یک صدا می گوییم این مرد یا زن انسان خوبی بوده و ما از او بدی ای ندیده ایم یا اگر خلافی دیده ایم چشم می پوشیم و صمیمانه از اهل خانه اش دلجویی می کنیم . خیلی چیز های ناپسند را از خاطر می گذرانیم و به حرمت حضور خداوند می بخشیم و در می گذریم و از خداوند تقاضای محبت و عفو برای خویشان خود داریم .

 

چه رازی است در دل زندگی که تمام لحظات ناب ما در وجود این دنیا همانند همان لحظه ای است که به پس پرده عدم می رویم و اثری از ما روی این خاک بر جای نمی ماند ؟! به راستی چرا رفتارها و آداب و مناسک ما در این وقت ها با مناسبت های دیگر شباهت دارد ؟ آیا جز این نیست که زندگی ادامه دارد ؟ آیا این تولد بزرگ تر و مسرت بخش تر نیست تا وقتی نوزادی پا به عرصه این گیتی پر از ظلم و زشتی می گذارد ؟

 

آیا حیف نیست نام این لحظه را نیستی و نابودی بگذاریم ؟ چرا نگوییم تولدِ مرگ ؟ چرا که انسان در مرگ خویشتن دوباره از نو زاده خواهد شد . پس چه مبارک لحظه ای است و چه فرخنده است این تولد ...

 

و باید گفت مبارک بادت ای انسان که تو از نو زاده می شوی ...

  • زهره دارابیـان

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی