چرا کپی کارها موفق نمی شوند ؟ (1)

قسمت اول : وقتی کپی کارها کودک هستند ؛

شاید شما هم خیلی وقت ها دیده یا شنیده اید که کسی از شما یا اطرافیانتان کپی کرده اند . اینکه روزی محصول تولید شده توسط خودتان را در جایی که انتظارش نمی رود ببینید واقعا آزار دهنده است . ما با افراد کپی کننده از همان سال های ابتدایی عمرمان که قدری توان فهم برخی مطالب را پیدا می کنیم آشنا می شویم و زندگی اجتماعی را در کنار این افراد خفت بار تجربه می کنیم . شاید شما یادتان رفته باشد ، اما من برایتان مرور می کنم تا چهره تک تک هم کلاسی های دبستانی و مهد کودک یا هم بازی های خرد سال خود را به خاطر بیاورید که چگونه با وقاحت تمام از شما کپی می کرده اند . البته شمار کپی کننده ها بسیار زیاد و تعداد انسان های خلاق و آفریننده و مبدع بسیار کمتر است ، بنابراین شما خواننده عزیز دست از قهرمان بازی برداشته و اگر جزء قشر کپی کنندگان هستید صبوری کنید و اجازه دهید ، تا انتها در خدمتتان باشیم .

 

کپی کنندگان در خرد سالی :

چگونه شهید شویم ؟

خیلی ها خیلی وقت ها خودشون رو جای قهرمان هایی می گذارند که در فیلم ها و قصه ها اون ها رو دنبال می کنند . جای شهید همت ها و باکری ها ، جای آوینی ها و بابایی ها . اغلب فکر می کنند شهادت از دست دادن جان در راه خداست . شاید تعاریف کلاسیک و تئوری گونه دانشگاهی اش همین باشد ، اما ، انسان با ارزش ترین چیزهایی که برای حیات در این دنیا دارد چه چیز هایی است ؟

می شود از روی تعریفی که پس از مرگ انسان روی سنگ قبرش می نویسند پاسخ این پرسش را فهمید . مثلاً می نویسند :

ســـوریلند سرزمین بی ادبان !

مدت زیادی نیست که گوشی های دوستان و آشنایان ما میزبان انیمیشن های کوتاه و بعضا تبلیغاتی شده است که با نام انیمیشن های سوریلند شهرت یافته است . سبک جدیدی از تولید انیمیشن و تبلیغات که چندان سبک هم نیست . هر چند از خلاقیت تولید کنندگان در سادگی و سناریو نویسی این گونه آثار نمی توان بی رحمانه عبور کرد ولیکن در برابر زشتی هایی که این گونه کارتونک ها (کارتون های کوتاه) به خصوص در جمع خانواده های ایرانی به ارمغان می آورند نیز نمی توان بی تفاوت بود .

متاسفانه مثل خیلی از وقت ها و حوزه های هنری دیگر که هنرمندان دچار کجروی می شوند کارتونیست های جوان این مجموعه ها نیز که بسیار پرطرفدار هم شده اند دچار همان شده اند .

کدورت های فامیلی از جنس شبکه های اجتماعی

سلام ؛ امروز بیشتر وقت عزیز و گران مایه خودم و برخی اقوامم جهت رفع سوء تفاهمات در یک گروه خانوادگی شد و افسوس خوردم که چرا ... ؟ اولین بار نیست که برای خودم یا سایر افراد چنین اتفاقی می افتد . برای همین تصمیم گرفتم یک سری راهکار برای جلوگیری از این سوء تفاهمات ارائه کنم . چرا که واقعا باعث دلسوزی است که می بینم خیلی از افراد داخل این شبکه ها قربان صدقه هم رفته و در جایی ممکن است بخاطر عدم شناخت نسبت به یکدیگر از گفته ها و نوشته های هم برداشت های نادرستی کنند و تصور کنند طرف مقابل قصد ناراحت کردن آن ها داشته است و این مساله بعد ها به بیرون از شبکه ها کشیده شده و باعث کدورت در ارتباطات فامیلی می گردد . در حالی که واقعا ً در 90 درصد موارد اینطور نیست و قصد بدی در کار نمی باشد .

 

حتما شما هم اخبار شبکه های اجتماعی را پس از هر اتفاق سیاسی ، هنری ، اقتصادی و ... شنیده اید . کم نیستند چهره های معروف مثل سیاستمداران ، بازیگران و ... که آن ها نیز دستخوش این سوء تفاهم ها شده اند .

 

توصیه ها و دلایل : (اگر شما هم توصیه ای دارید حتما در نظرات قرار دهید تا به متن اصلی اضافه کنم)

مغز شما بی شعور نیست !

یاد خاطره ای از کلاس اول دبستان افتادم که برای مقدمه مناسبت دارد . یادم هست آموزگار عزیز و گران قدرم خانم رهبری ، یک روز وقتی روبرویش در آن سوی میز ایستاده بودم و مظلومانه نگاهش می کردم نگاهی به دفتر مشق شبم انداخت و پرسید : این املا رو خودت نوشتی یا مامانت بهت گفته ؟ من که بسیار بی سر و زبان بودم و انگار از همان روز ها تمام انرژی حرف زدن های شفاهیم را در ورق های کاغذ خالی می کردم کمی ترسیده بودم ، چرا که مثل تمام شب های دیگر مادرم سرگرم تر و خشک کردن خواهر و برادر شیر به شیرم بود و باز مجبور شدم خودم به خودم املا بگویم ، با کمی مِن و مِن و کلنجار با وجدانم راضی شدم راستش را بگویم ، ناگاه خانم رهبری گوشزد کرد : اگر به من دروغ بگی پیشونیت سیاه می شه و من می فهمم ، و من گفتم : خودم نوشتم خانوم ، مامانم وقت نداشت بهم املا بگه ، و بعد خانم رهبری گفت : آفرین عزیزم ، باریک الله ، چه جملات قشنگی نوشتی !

 

نمی دونم خانوم رهبری از کجا می دونست که دروغ گویی به پیشونی ربط داره ؟!

 

برای این موضوع شما خواننده گرامی رو ارجاع می دهم به مقاله آقای کحیل در اینجا : مرکز دروغ گویی در مغز انسان  که در ارتباط هست با کشف ناحیه دروغ گویی در مغز توسط

پس از شنیدن بــــوووق پیغام خود را بگذارید !

سلام ؛

این ساعت از نیمه شب (=2:05) یهویی تخیلاتم گل کرد ، اگه خداوند یه سیستم پیام گیر صوتی داشت :

 

 

" با سلام ؛

شـما با خداوند تماس گرفته اید ، لطفاً پس از شنیدن صدای بووووق پیغام خود را بگذارید !   "

 

اون وقت شما چه پیغامی می گذاشتید ؟

 

به کوتاه ترین پیغام ها فکر کنید چون فقط 1 دقیقه فرصت دارید ...

60 - 59 - 58 - 57 - 56 - ... - ... - ... - ... - ... - ... - ... - ... - ... - ... - ... - 5 - 4 - 3- 2 - 1

 

پیغام شما با موفقیت ضبط شد ، از تماس شما با خداوند سپاس گزاریم .

 

عطسه بر هر درد بی درمان دواست ...

اگر شما عطسه کردید احتمالا ً چیزی فضای داخل بینی شما را تحریک کرده یا غلغلک داده است . عطسه یک واکنش غیرارادی بدن است که هوا را به علت وجود یک محرک و سوزش داخل حفره بینی همراه با تولید صدا به بیرون می راند .

هنگامی که بینی شما غلغلک داده می شود یک پیغام به یک بخش خاص از مغز فرستاده می شود ، این بخش از مغز ، مرکز عطسه نام دارد . سپس مرکز عطسه

Viber ، حامی حقوق شهروندی !

سلام ؛

چند وقتی می شد که عضو چند گروه Viber بودم ، هر چند این کار برای من خیلی خوشایند نیست ، چون اصولاً ارتباط چهره به چهره برای من جذابیت خیلی بیشتری داره و دلیل اون هم اینه که وقتی رو در رو با افراد حرف می زنم می تونم واکنش اون ها رو نسبت به گفته هام ببینم و یا حدس بزنم اون الان در چه شرایطیه ؟ آیا میشه ادامه داد یا نه ؟ و خیلی چیزای دیگه ... دقیقا به همین علت از صحبت های تلفنی هم بیزارم . قبل از عضویت در این گروه های فامیلی و دوستان و ... مدت زیادی بود که از این نرم افزار برای پشتیبانی فروشگاهمون استفاده می کردیم و چون اطلاعات پشتیبانی خیلی امنیتی نیستند سعی کردیم از یک ابزار دم دستی که اغلب روی گوشی هاشون نصب دارن استفاده کنیم . اما پس از عضویت مرتبا از طرف اعضای دیگه ، مشتری ها ، دوستان و آشنایان به گروه های مختلف دعوت می شدم و واکنش من هم بخاطر مشغله زیاد تنها یک چیز بود : Leave & Dellet

ولی وجود چند نکته خیلی برای من عجیب بود و بسیار

کار تیمی ، گمشده ایرانیان (1)

سلام ؛

شاید شما هم زیاد شنیده اید : ایرانی ها کار تیمی بلد نیستند یا ایرانی ها در کار تیمی ضعیف هستند . شاید هم مثل من از شنیدن این جملات خسته شدید و دیگر از شنیدن آن ها تفاوتی در احساستان ایجاد نمی شود و به اصطلاح ککتان هم نمی گزد که شما هم ایرانی هستید و هرگز فرصت آموزش مهارت های کار تیمی را در زندگی خود نداشته اید .

 

امروز اینجا هستیم تا با کمی هم اندیشی فکر کنیم و

سانسور به سبک ایرانی

سلام ؛ مطلبی که امروز می خوام دربارش بنویسم به مناسبت پخش یک فیلم سینمایی از شبکه 1 سیماست که اخیرا صورت گرفته است . این فیلم که یکی از فیلم های مورد علاقه خودم هست و واقعاً داستان جالبی داره چند وقتی نیست که از سیما پخش شده و پخش اون رو بهانه ای می کنم تا یک انتقاد جدی که به کار سیما وارد هست رو مطرح کنم .

داستان فیلم :