به مناسبت این روزها که نمایشگاه کتاب برگزار شده و نگرانی های موجود از کم بودن مطالعه کتاب در ایران نقل همه محافل و برنامه های تلویزیونی است و نیز بر حسب اتفاق سر زدن بنده به یکی از کتابخانه های عمومی یک سری نکات به ذهنم رسید به عنوان خواننده کتاب که گفتم بد نیست بنویسمش ، تا شاید کسی دید و خواند و تغییری در نگرش ما به کتاب و کتابخوانی صورت گرفت .
یکی از سوژه های داغ برای کارآفرینی به شکل تولید یا عرضه محصول یا خدمات موضوع "تنبلی" است . شاید کمتر کسی تا به حال مستقیماً به این شکل این موضوع را مطرح کرده باشد . ولی با بررسی خیل عظیمی از اختراعاتی که در طول روز با آن ها سر و کار داریم پی خواهیم برد بسیاری از آن ها برای اینکه ما آدم ها هر روز تنبل تر و کم تحرک تر می شویم ساخته شده اند .
مثلا ً نمونه بارزش کنترل تلویزیون است که نماد تنبلی موقع تماشای تلویزیون است . وگرنه واقعا انرژی مصرف شده برای پیاده روی تا پای دستگاه تلویزیون و عوض کردن کانال یا تغییر صدا واقعا انقدر زیاد بود که کنترل از راه دور ضروری به نظر برسد ؟ یا انقدر این کار سخت بود که نتوانیم یک روز تصور کنیم کنترل از راه دور تلویزیون ما گم شود ؟ اصلا مگر چنین اتفاقی امکان دارد ؟
عوض شدن جهتِ حرکت صرف ، به معنای بهبود شرایط نیست .
بهبود شرایط تلاش شبانه روزی می خواد
حذف تنبلی از قاموس تمام مردم رو می طلبه
انقلاب ، انقلابِ در اشخاص و مسئولین نبوده ، هر چند بی تاثیر هم نبود
انقلابی که امروز از نگاه حتی نسل انقلابی ما مضحک شمرده می شه و تا سر حد سوژه ای برای جوک و لطیفه نزول کرده ، انقلاب در مسیر بوده
اگر برخی از رهروان این مسیر افراد ناشایست و بی لیاقتی هستند ، مشکلی نیست ، برای تخلیه خودت ناسزا بگو
ولی از راه بیرون نرو
راهی که سید رضا های زیادی عرفانی و پاک بدون هیچ شیله پیله ای در آتش سوختند ، خاکستر شدند و داغ بر دل گذاشتند ( به یاد شهید عزیزم ، سید رضا عرفانی که در حادثه انفجار اتوموبیل جنگی به عنوان راننده در منطقه فکه پایش به لبه در گیر کرده و نتوانست بیرون بپرد و سرانجام یک مشت خاکستر به مادرش تحویل دادند )
امروز وقتی حالم خیلی بد بود و در محل کار بودم بعد از نهار دیدم واقعا قادر به بیدار ماندن نیستم ، هر چه فکر کردم جایی برای خوابیدن نداشتم غیر از مسجد کنار خیابان . به مسجد رفتم ، پایان نماز جماعت بود و خانم ها در صف مشغول صحبت بودند ، من که نمی خواستم حالت بی حرمتی و بی احترامی باشد یک مهر و یک جلد قرآن جلوی خودم گذاشتم و چادرم را روی سر کشیدم و مدتی نشستم تا خلوت شود تا شاید بتوانم در حد نیم ساعت دراز بکشم ، چشم هایم را ببندم و استراحت کنم تا حالم بهتر شود . شدیدا به خواب نیاز داشتم . مدتی طول کشید تا مسجد خالی شد . نمی دانستم در مسجد را بعد نماز می بندند یا خیر .
عطر گل ، زمزمه نواهای دل انگیز و خوب ، لباس های آراسته و مرتب ، استحمام و طراوت ، جمع شدن و دیدار یکدیگر و دیگر هیچ ...
این ها همه ما را یاد لحظاتی ناب می اندازد ، لحظاتی که شاید سال ها در انتظار و آرزویش صبوری ها کنیم . ثانیه هایی عاشقانه ، هیجانات و احساساتی خالص که کمتر می شود آن ها را یافت . دقایقی که ترجیح مان این است که در کنار همدیگر سپری کنیم تا همه حس های خوبمان را با هم شریک شویم .
شراکت در احساسات همدیگر و دیگر هیچ ...
گویی این لحظات انسان به انسانیت نزدیک تر می گردد . چه منتظر دیده گشودن نوزاد تازه از ره رسیده ای باشی ، چه در لحظه ناب وصلت دو یار عاشق همراهیشان کنی ، چه آن هنگام که به دیدار بیماری می روی و چه آن وقت که عیدی در پیش است و لحظاتی در دگرگونی زمین و زمان تو را آنگونه به وجد می آورد که هیچ ثانیه ای با آن قابل تعویض نیست .
صدای بچه ها حیاط شهرداری را پر کرده است . صدای دویدن ها و زمین خوردن ها . هیاهو و جیغ و دادی برپاست و بچه های کار که روزها را در خیابان ها مشغول دست فروشی هستند به دنبال یکدیگر می دوند و جیغ می کشند و بازی می کنند .
در این میان دخترکی که لباس هایش مثل کولی هاست چند طبقه و روی هم هر چیزی که دستش رسیده روی دیگری به تن کرده است ، تنها به گوشه ای تکیه داده و مثلا قهر کرده . دوستانش نگاهش می کنند سکوت می کنند و انگار دوست دارند دوباره به جمع آن ها بیاید . معلوم نیست به چه دلیلی دخترک تنها خودش را لوث می کند و قیافه اش را بغض زده می کند . دوستانش کمی خسته شده اند از اینکه او چیزی نمی گوید می روند کمی آن طرف تر و دوباره دست های هم را می گیرند و چنان بالا و پایین می پرند که انگار دارند در آسمان پرواز می کنند و چرخ می خورند .
دقت کرده اید از بعد از چندین صد سال و چندین هزارسال گذشته در ایران هرگز افرادی به نام در تفکر و فلسفه و ماهر در شناخت جهان هستی همچون بوعلی سینا ، ملاصدرا ، ابوریحان ، رازی و ... متولد و یا تربیت نشده اند ! شاید برای شما هم سوال باشد چرا این اتفاق افتاده و ما قرن ها یا شاید سال هاست نمونه های مشابه این دانشمندان را تجربه نکرده ایم .
برای مثال آخرِ همه فیلسوفان معاصر افرادی می شوند که تمام عمر خود را صرف تحلیل و بررسی و نظریه پردازی پیرامون نظریه های همین دانشمندان صاحب نام بین المللی می کنند و ظاهراً چیز چندان شگفت و نویی برای بروز و ظهور به عرصه علم در چنته نداشته اند . آیا واقعا ما به انتهای علم و مرزهای دانش نزدیک شده ایم یا همه چیز در فلسفه و عاوم طبیعی کشف شده است که اینگونه کشتی علم و دانش تمدن ایرانی به گل نشسته است ؟
چرا دانشمندانی که آوازه شان در سرتاسر دنیا بپیچد و شاخه های علوم را متحول کنند اینقدر کم شده اند ؟
به مناسبت پخش سریال خانه سبز از شبکه 2 سیما ، پایان سال 93 (انتشار با تاخیر) :
سال ها پیش وقتی برای نخستین بارها در سنین نوجوانی سریالی به اسم "خانه سبز" پخش می شد با خودم می گفتم چقدر لوث و بی مزه است ! اصلاً جذابیتی برایم نداشت و تنها برای سرگرمی می دیدم ، اما امسال (1393) که این سریال برای چندمین بار از تلویزیون پخش می شد یک قسمتش را بطور اتفاقی تماشا کردم و مخاطب پر و پا قرصش شدم و احساس کردم چقدر آموزنده بوده ، آن هم در 18 سال پیش ، مطرح کردن چنین مسائلی که امروز در کتاب های روان شناسی به ویژه در حوزه روابط همسران می خوانیم و باب شده چقدر زیبا و کاربردی در این مجموعه به تصویر کشیده شده و چقدر از نظر فرهنگی جزء جزئش درست و به جا چیده شده اند .
امروز می خواهم درباره یک بخش کوچک و جالب توجه سریال خانه سبز که در ساخت فرهنگ "سبز و همیشه سبزِ" مردم سبزِ من بسیار به جا به آن پرداخته شده بنویسم . این موضوع مربوط می شود به کاراکتر محبوب و پرانرژی این سریال یعنی آقای فرید جنگل برد (Jungle Beard=پرنده جنگل) .
قسمت ششم (آخر) : چه کنیم تا از خرید محصولات غیر اصل (کپی) در امان باشیم ؟
چند راه وجود دارد که قبل از پرداخت پول به یک محصول بتوانید از اصالت آن تا حدی مطمئن شوید . قبل از هر چیز به موارد زیر توجه کنید :
لوگو یا نشان :
قسمت پنجم : اخلاق در کپی کردن
اخلاق حرفه ای خوب است حتی اگر یک دزد حرفه‌ای باشد
حرفه یعنی رعایت یک چارچوب خاص برای انجام یک عمل خاص . مثلا دزد حرفه‌ای مال آدم‌ها را بدون کشتن آنها می‌دزدد !
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور - داریوش فرهود
پس از 4 قسمت درباره کپی کاری و ضعف های موجود در این زمینه در بازار ایران نوشتن امروز می خواهم راه هایی را برای به قولی حلال کردن روزی از راه کپی کاری ارائه دهم که به قول معروف نه سیخ بسوزد و نه کباب !
شمای خواننده الان که مشغول مطالعه این صفحه هستید می توانید همان کسی باشید که متقاضی کپی کردن از یک محصول از شرکتی دیگر است و یا
