به مناسبت این روزها که نمایشگاه کتاب برگزار شده و نگرانی های موجود از کم بودن مطالعه کتاب در ایران نقل همه محافل و برنامه های تلویزیونی است و نیز بر حسب اتفاق سر زدن بنده به یکی از کتابخانه های عمومی یک سری نکات به ذهنم رسید به عنوان خواننده کتاب که گفتم بد نیست بنویسمش ، تا شاید کسی دید و خواند و تغییری در نگرش ما به کتاب و کتابخوانی صورت گرفت .
یکی از سوژه های داغ برای کارآفرینی به شکل تولید یا عرضه محصول یا خدمات موضوع "تنبلی" است . شاید کمتر کسی تا به حال مستقیماً به این شکل این موضوع را مطرح کرده باشد . ولی با بررسی خیل عظیمی از اختراعاتی که در طول روز با آن ها سر و کار داریم پی خواهیم برد بسیاری از آن ها برای اینکه ما آدم ها هر روز تنبل تر و کم تحرک تر می شویم ساخته شده اند .
مثلا ً نمونه بارزش کنترل تلویزیون است که نماد تنبلی موقع تماشای تلویزیون است . وگرنه واقعا انرژی مصرف شده برای پیاده روی تا پای دستگاه تلویزیون و عوض کردن کانال یا تغییر صدا واقعا انقدر زیاد بود که کنترل از راه دور ضروری به نظر برسد ؟ یا انقدر این کار سخت بود که نتوانیم یک روز تصور کنیم کنترل از راه دور تلویزیون ما گم شود ؟ اصلا مگر چنین اتفاقی امکان دارد ؟
ما در زندگی 5 نیاز اساسی داریم :
به هم خوردن تعادل و توازن بین این نیاز ها رابطه ما را با آدم های اطرافمان خراب و ما را ناراحت و ناراضی می کند .
عوض شدن جهتِ حرکت صرف ، به معنای بهبود شرایط نیست .
بهبود شرایط تلاش شبانه روزی می خواد
حذف تنبلی از قاموس تمام مردم رو می طلبه
انقلاب ، انقلابِ در اشخاص و مسئولین نبوده ، هر چند بی تاثیر هم نبود
انقلابی که امروز از نگاه حتی نسل انقلابی ما مضحک شمرده می شه و تا سر حد سوژه ای برای جوک و لطیفه نزول کرده ، انقلاب در مسیر بوده
اگر برخی از رهروان این مسیر افراد ناشایست و بی لیاقتی هستند ، مشکلی نیست ، برای تخلیه خودت ناسزا بگو
ولی از راه بیرون نرو
راهی که سید رضا های زیادی عرفانی و پاک بدون هیچ شیله پیله ای در آتش سوختند ، خاکستر شدند و داغ بر دل گذاشتند ( به یاد شهید عزیزم ، سید رضا عرفانی که در حادثه انفجار اتوموبیل جنگی به عنوان راننده در منطقه فکه پایش به لبه در گیر کرده و نتوانست بیرون بپرد و سرانجام یک مشت خاکستر به مادرش تحویل دادند )
