سلام ؛ مطلبی که امروز می خوام دربارش بنویسم به مناسبت پخش یک فیلم سینمایی از شبکه 1 سیماست که اخیرا صورت گرفته است . این فیلم که یکی از فیلم های مورد علاقه خودم هست و واقعاً داستان جالبی داره چند وقتی نیست که از سیما پخش شده و پخش اون رو بهانه ای می کنم تا یک انتقاد جدی که به کار سیما وارد هست رو مطرح کنم .
داستان فیلم :
"نقدی بر وضعیت نشر کتاب های موفقیت و روان شناسی در ایران"
سلام؛
نوشته امروزم رو با یک جمله به یاد ماندنی از یکی از اساتید دانشگاهم شروع می کنم ، استاد درس عمومی و رییس دانشکده معارف دکتر شریعتمداری تهرانی ، یک بار پس از بحثی که در کلاس درس به راه افتاد ایشون گفتند " اگر کسی حس کنه که می تونه چیزی بنویسه که روی بقیه تاثیر بذاره یا مشکلی رو از مردم جامعش حل کنه باید بنویسه وظیفه داره که این کار رو انجام بده " البته الان فکر نکنید من تحت تاثیر این حرف اینجا رو راه انداختم :) ولی حرفش حرف جالبیه ، به نوعی نگاه تازه ای به مسئولیت اجتماعی انسانه ، ما آدم ها همیشه تصور می کنیم باید پولدار باشیم تا بتونیم درد بقیه یا حتی خونواده خودمون رو حل کنیم ولی باید به این باور رسید که حتی اگر همون پول رو دست خیلی ها بدیم نه تنها موفق نمی شن بلکه مایه بدبختیشون میشه ( مصداق حرف عزیزی که می گفت : باید به بعضی ها حقوق داد تا دست به هیچ کاری نزنند ) . گاهی با گفتن یا نوشتن مطلبی می تونیم موثر باشیم که کم خرج تر از هر کاری هم هست . البته نه اینکه داستان ببافیم نه ، نوشته ای که دردی دوا کنه و راهی ارائه کنه .
حالا چرا از اینجا شروع کردم ؟
