با سلام خدمت شما خواننده محترم ؛
ضمن خوش آمد گویی ، اگر سوژه خاصی دارید که فکر می کنید نوشتن درباره آن به درد جامعه می خورد یا راه حلی برای مشکلی از مشکلات مردم ، اینجانب آمادگی خود را در پذیرش ایده های شما اعلام می دارم و از شما تقاضا دارم ایده خود را در این بخش به شکل نظر با مختصر توضیحی ارسال نمائید . نظرهای این بخش به شکل خصوصی ارسال می شوند .
با تشکر
زهره دارابیان
پیام نویسنده : کپی کردن مقالات از نظر بنده کاملاً مجاز و بلامانع است . فقط خواهشمندم در جهت توسعه مطالعه این وبگاه منبع آن یا نام نویسنده را ذکر کنید ، چرا که شما تنها یک یا چند مطلب را کپی می کنید ، اما این وبگاه دائماً در حال بروزرسانی ( بدون کپی کاری ) است . متشکرم !
همه ما گاه و بی گاه از لفظ افسرده برای بیان حالت و وضعیت خود استفاده می کنیم
افسردگی در واقع یک حالت روحی-روانی ناشی از به هم ریختن شیمی مغز ما نیست !
بلکه یک رفتار کنترلی بسیار قوی برای کنترل عصبانیت و خشونت ماست ، در برابر اتفاقاتی که برایمان ناخوشایند است و نمی توانیم آن ها را مطابق میل خود کنترل کنیم
به همین جهت در روانشناسی جدید دیگر نمی گویند فلان کس افسرده (صفت) است
✔️ بلکه می گویند فلانی افسردگی می کند (فعل)
به مناسبت این روزها که نمایشگاه کتاب برگزار شده و نگرانی های موجود از کم بودن مطالعه کتاب در ایران نقل همه محافل و برنامه های تلویزیونی است و نیز بر حسب اتفاق سر زدن بنده به یکی از کتابخانه های عمومی یک سری نکات به ذهنم رسید به عنوان خواننده کتاب که گفتم بد نیست بنویسمش ، تا شاید کسی دید و خواند و تغییری در نگرش ما به کتاب و کتابخوانی صورت گرفت .
یکی از سوژه های داغ برای کارآفرینی به شکل تولید یا عرضه محصول یا خدمات موضوع "تنبلی" است . شاید کمتر کسی تا به حال مستقیماً به این شکل این موضوع را مطرح کرده باشد . ولی با بررسی خیل عظیمی از اختراعاتی که در طول روز با آن ها سر و کار داریم پی خواهیم برد بسیاری از آن ها برای اینکه ما آدم ها هر روز تنبل تر و کم تحرک تر می شویم ساخته شده اند .
مثلا ً نمونه بارزش کنترل تلویزیون است که نماد تنبلی موقع تماشای تلویزیون است . وگرنه واقعا انرژی مصرف شده برای پیاده روی تا پای دستگاه تلویزیون و عوض کردن کانال یا تغییر صدا واقعا انقدر زیاد بود که کنترل از راه دور ضروری به نظر برسد ؟ یا انقدر این کار سخت بود که نتوانیم یک روز تصور کنیم کنترل از راه دور تلویزیون ما گم شود ؟ اصلا مگر چنین اتفاقی امکان دارد ؟
ما در زندگی 5 نیاز اساسی داریم :
به هم خوردن تعادل و توازن بین این نیاز ها رابطه ما را با آدم های اطرافمان خراب و ما را ناراحت و ناراضی می کند .
عوض شدن جهتِ حرکت صرف ، به معنای بهبود شرایط نیست .
بهبود شرایط تلاش شبانه روزی می خواد
حذف تنبلی از قاموس تمام مردم رو می طلبه
انقلاب ، انقلابِ در اشخاص و مسئولین نبوده ، هر چند بی تاثیر هم نبود
انقلابی که امروز از نگاه حتی نسل انقلابی ما مضحک شمرده می شه و تا سر حد سوژه ای برای جوک و لطیفه نزول کرده ، انقلاب در مسیر بوده
اگر برخی از رهروان این مسیر افراد ناشایست و بی لیاقتی هستند ، مشکلی نیست ، برای تخلیه خودت ناسزا بگو
ولی از راه بیرون نرو
راهی که سید رضا های زیادی عرفانی و پاک بدون هیچ شیله پیله ای در آتش سوختند ، خاکستر شدند و داغ بر دل گذاشتند ( به یاد شهید عزیزم ، سید رضا عرفانی که در حادثه انفجار اتوموبیل جنگی به عنوان راننده در منطقه فکه پایش به لبه در گیر کرده و نتوانست بیرون بپرد و سرانجام یک مشت خاکستر به مادرش تحویل دادند )
امروز وقتی حالم خیلی بد بود و در محل کار بودم بعد از نهار دیدم واقعا قادر به بیدار ماندن نیستم ، هر چه فکر کردم جایی برای خوابیدن نداشتم غیر از مسجد کنار خیابان . به مسجد رفتم ، پایان نماز جماعت بود و خانم ها در صف مشغول صحبت بودند ، من که نمی خواستم حالت بی حرمتی و بی احترامی باشد یک مهر و یک جلد قرآن جلوی خودم گذاشتم و چادرم را روی سر کشیدم و مدتی نشستم تا خلوت شود تا شاید بتوانم در حد نیم ساعت دراز بکشم ، چشم هایم را ببندم و استراحت کنم تا حالم بهتر شود . شدیدا به خواب نیاز داشتم . مدتی طول کشید تا مسجد خالی شد . نمی دانستم در مسجد را بعد نماز می بندند یا خیر .
عطر گل ، زمزمه نواهای دل انگیز و خوب ، لباس های آراسته و مرتب ، استحمام و طراوت ، جمع شدن و دیدار یکدیگر و دیگر هیچ ...
این ها همه ما را یاد لحظاتی ناب می اندازد ، لحظاتی که شاید سال ها در انتظار و آرزویش صبوری ها کنیم . ثانیه هایی عاشقانه ، هیجانات و احساساتی خالص که کمتر می شود آن ها را یافت . دقایقی که ترجیح مان این است که در کنار همدیگر سپری کنیم تا همه حس های خوبمان را با هم شریک شویم .
شراکت در احساسات همدیگر و دیگر هیچ ...
گویی این لحظات انسان به انسانیت نزدیک تر می گردد . چه منتظر دیده گشودن نوزاد تازه از ره رسیده ای باشی ، چه در لحظه ناب وصلت دو یار عاشق همراهیشان کنی ، چه آن هنگام که به دیدار بیماری می روی و چه آن وقت که عیدی در پیش است و لحظاتی در دگرگونی زمین و زمان تو را آنگونه به وجد می آورد که هیچ ثانیه ای با آن قابل تعویض نیست .
صدای بچه ها حیاط شهرداری را پر کرده است . صدای دویدن ها و زمین خوردن ها . هیاهو و جیغ و دادی برپاست و بچه های کار که روزها را در خیابان ها مشغول دست فروشی هستند به دنبال یکدیگر می دوند و جیغ می کشند و بازی می کنند .
در این میان دخترکی که لباس هایش مثل کولی هاست چند طبقه و روی هم هر چیزی که دستش رسیده روی دیگری به تن کرده است ، تنها به گوشه ای تکیه داده و مثلا قهر کرده . دوستانش نگاهش می کنند سکوت می کنند و انگار دوست دارند دوباره به جمع آن ها بیاید . معلوم نیست به چه دلیلی دخترک تنها خودش را لوث می کند و قیافه اش را بغض زده می کند . دوستانش کمی خسته شده اند از اینکه او چیزی نمی گوید می روند کمی آن طرف تر و دوباره دست های هم را می گیرند و چنان بالا و پایین می پرند که انگار دارند در آسمان پرواز می کنند و چرخ می خورند .
دقت کرده اید از بعد از چندین صد سال و چندین هزارسال گذشته در ایران هرگز افرادی به نام در تفکر و فلسفه و ماهر در شناخت جهان هستی همچون بوعلی سینا ، ملاصدرا ، ابوریحان ، رازی و ... متولد و یا تربیت نشده اند ! شاید برای شما هم سوال باشد چرا این اتفاق افتاده و ما قرن ها یا شاید سال هاست نمونه های مشابه این دانشمندان را تجربه نکرده ایم .
برای مثال آخرِ همه فیلسوفان معاصر افرادی می شوند که تمام عمر خود را صرف تحلیل و بررسی و نظریه پردازی پیرامون نظریه های همین دانشمندان صاحب نام بین المللی می کنند و ظاهراً چیز چندان شگفت و نویی برای بروز و ظهور به عرصه علم در چنته نداشته اند . آیا واقعا ما به انتهای علم و مرزهای دانش نزدیک شده ایم یا همه چیز در فلسفه و عاوم طبیعی کشف شده است که اینگونه کشتی علم و دانش تمدن ایرانی به گل نشسته است ؟
چرا دانشمندانی که آوازه شان در سرتاسر دنیا بپیچد و شاخه های علوم را متحول کنند اینقدر کم شده اند ؟
به مناسبت پخش سریال خانه سبز از شبکه 2 سیما ، پایان سال 93 (انتشار با تاخیر) :
سال ها پیش وقتی برای نخستین بارها در سنین نوجوانی سریالی به اسم "خانه سبز" پخش می شد با خودم می گفتم چقدر لوث و بی مزه است ! اصلاً جذابیتی برایم نداشت و تنها برای سرگرمی می دیدم ، اما امسال (1393) که این سریال برای چندمین بار از تلویزیون پخش می شد یک قسمتش را بطور اتفاقی تماشا کردم و مخاطب پر و پا قرصش شدم و احساس کردم چقدر آموزنده بوده ، آن هم در 18 سال پیش ، مطرح کردن چنین مسائلی که امروز در کتاب های روان شناسی به ویژه در حوزه روابط همسران می خوانیم و باب شده چقدر زیبا و کاربردی در این مجموعه به تصویر کشیده شده و چقدر از نظر فرهنگی جزء جزئش درست و به جا چیده شده اند .
امروز می خواهم درباره یک بخش کوچک و جالب توجه سریال خانه سبز که در ساخت فرهنگ "سبز و همیشه سبزِ" مردم سبزِ من بسیار به جا به آن پرداخته شده بنویسم . این موضوع مربوط می شود به کاراکتر محبوب و پرانرژی این سریال یعنی آقای فرید جنگل برد (Jungle Beard=پرنده جنگل) .
قسمت ششم (آخر) : چه کنیم تا از خرید محصولات غیر اصل (کپی) در امان باشیم ؟
چند راه وجود دارد که قبل از پرداخت پول به یک محصول بتوانید از اصالت آن تا حدی مطمئن شوید . قبل از هر چیز به موارد زیر توجه کنید :
لوگو یا نشان :
قسمت پنجم : اخلاق در کپی کردن
اخلاق حرفه ای خوب است حتی اگر یک دزد حرفه‌ای باشد
حرفه یعنی رعایت یک چارچوب خاص برای انجام یک عمل خاص . مثلا دزد حرفه‌ای مال آدم‌ها را بدون کشتن آنها می‌دزدد !
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور - داریوش فرهود
پس از 4 قسمت درباره کپی کاری و ضعف های موجود در این زمینه در بازار ایران نوشتن امروز می خواهم راه هایی را برای به قولی حلال کردن روزی از راه کپی کاری ارائه دهم که به قول معروف نه سیخ بسوزد و نه کباب !
شمای خواننده الان که مشغول مطالعه این صفحه هستید می توانید همان کسی باشید که متقاضی کپی کردن از یک محصول از شرکتی دیگر است و یا
قسمت چهارم : چه کنیم که از محصول ما در بازار کپی نکنند ؟
در واقع در این بخش پاسخ پرسش هایی را خواهم داد که خودم هم مدت زیادی به آن فکر و درباره اش تحقیق و پرس و جو کرده ام . راه کارهایی برای اینکه از محصول شما کپی نکنند یا دست کم اگر هم کپی کردند خیلی زود از بازار حذف شوند و یا خریدن زمان قبل از اینکه کسی قصد کپی کاری به کله اش بزند .
خیلی از محصولات تولیدی در سرتاسر دنیا درست یک هفته پس از ورود به بازار توسط چینی ها کپی شده
قسمت سوم : کپی کارها را بیشتر بشناسیم ؛
اشتباه نکنید ، کپی کننده ها آدم های بی همه چیزی نیستند ، شاید شما را از رفتار خود رنجانده باشند ولی آن ها به اعتقاد من خیلی هم قابل ستایشند ، چرا که ، بعضی ها حتی حال کپی کردن هم ندارند . کپی کار ها افراد سخت کوشی هستند . نمونه های موفق آن ها نیز وجود دارند ، مثلاً جک ولش یکی از مدیران جنرال الکتریک یک کپی کار موفق بوده است . اما در ایران اغلب کپی کارها عمر کوتاهی دارند ، شاید در حد طول زمان خاک خوری یک شرکت نوپا ، اما چرا ؟
ولع کپی کردن یکی از دلایل است . هر روز محصولات جدیدتری روانه بازار می شوند که نظر کپی کاران را به خود جلب می کند . کپی کاران عمدتاً به دنبال سودهای مقطعی و بالا هستند و به همین منظور از خیلی چیزها مثل کیفیت صرف نظر می کنند و سریع دست به کار می شوند تا از کسب سود عقب نمانند و نتیجه این تعجیل ها و سر از پا نشناختن ها می شود تولید یک محصول پیزوری که چند صباحی بیشتر نمی تواند مشتری جذب کند و هم بازار تولید کننده اصلی را خراب می کند ، هم خودش عمر کوتاهی خواهد داشت .
یکی از دلایل گمنام بودن و کوتاه بودن عمر تولید کننده ها در ایران وجود همین افراد کپی کار سودجو است که همچون انگل از ریشه تولیدکننده های اصیل تغذیه می کنند .
این افراد معمولاً پس از پخش تبلیغات فراگیر مثل تیزرهای تلویزیونی
قسمت دوم : چرا کپی می کنند ؟
عقده حقارت و خود کم بینی :
این ویژگی شاید در همه وجود داشته باشد ، ولی درجات مختلفی دارد و در حوزه های متنوعی هم هست ، مثلاً یکی در شوهرداری ، دیگری در شغل ، یکی در تحصیل و ... . این شاخصه باعث می شود فرد در برابر کسانی که از او موفق تر هستند ، احساس حقارت کند و خود را کوچک ببیند ولی چون به درستی آموزش ندیده و یا به علت اینکه در کودکی با همسن و سالان خود مقایسه شده و مورد تبعیض های ناروا قرار گرفته و یا مورد بی توجهی قرار گرفته باشد سعی دارد با تقلید سطحی ، کورکورانه و بی هدف از دیگران راه موفقیت را بپیماید و خودش را بالا بکشد . این دست افراد ممکن است از فرد اصلی تلاش و پشتکار بیشتری به خرج دهند . به همین دلیل ممکن است در بازار کمی خطرناک تر از سایرین باشند . انگیزه این تلاش مصرانه در موفقیت تقلیدی نیز عقده هایی است که از کودکی او را بسیار مورد سرزنش قرار داده و شخصیت او را شکل داده اند .
روحیه (استعداد) بزهکاری :
خیلی از افراد جامعه معتاد نمی شوند ، قاچاقچی نمی شوند ، دزد نمی شوند ، اما ظاهراً ! ولیکن استعداد بزهکاری در آن ها به دلیل ژنتیک یا آموخته های نا صحیح دوران خرد سالی وجود دارد . بزهی مثل دستِ کج و دله دزدی و سرقت در کپی کاران به شکل نهفته وجود دارد که تمایل آن ها را برای این کار افزون تر می کند . حرص و طمع برای داشتن مال دیگری و بی تفاوت بودن به تاثیر آن در زندگی در ناخودآگاه این افراد آن را برای کپی کردن از محصولات دیگران مصمم می کند .
فرهنگ نادرست بازار اجتماعی :
